E logo non?

Algúns pensamentos perdidos nunha noite de luar

domingo, junio 18, 2006

A viaxe


Debería saber o lector que Jimy viaxa a miudo. Sempre pensou que eran os aeroportos lugares de emocións, de encontros e despedidas. Que se algún día se lle apagase a ialma podería resucitala neste hospital de sentimentos con só permanecer inmóvil ollando corpos humáns que se debilitan ó decir hola e adeus.
Leva xa Jimy moitas viaxes nas súas costas. Nunca quere partir; e despois nunca quere voltar. Poida que lle de medo enfrentarse tan a cotío á libertade da sua ialma. Ou poida que lle de pavor pensar que se acostume a isto e xa non se emocione tanto. Descubrir que, despois de tanto viaxar, non acaba de chegar a ningures nunca foi o seu propósito. Nunca quiso ser tan listo.
Hoxe, que sen embargo non viaxa, o seu corazón partíu a Sudámerica...